Een maand in ziekenverlof. Lang geleden dat ik langer dan een paar dagen ziek was, maar 2 jaar corona hakt er toch wel in. Slecht slapen, wakker worden met hartkloppingen en constateren dat mijn bloeddruk door het plafond gaat met een hartslag in rust van tegen de 100 per minuut; da’s genoeg om deze maand niet meer naar school te mogen van de dokter. Afstand nemen en ontspannen is de boodschap. Lastig, maar het zal moeten.

Dinsdag 1 februari

Nog een dagje rustig aan. Ik heb al wel beter geslapen dan gisteren, dat wel, maar het lukt echt niet vandaag. Ik doe dan ook niet veel. ’s Avonds eet ik een restje van gisteren. Na de middag maak ik een wandelingetje en ik zet me in mijn atelier voor de eerste oefening in urban sketching. Da’s wel iets voor mij: niet te precies, een indruk neerzetten met enkele lijnen. Ook de vogeltjes komen nog eens voor de lens vandaag.

Woensdag 2 februari

Vandaag aan het werk. Ik praat met mijn leerlingen over actualiteit en wat hun bezighoudt. Na afloop fiets ik naar huis en rond de middag rijden we naar de winkel. De rest van de dag besteed ik aan het wegwerken van de was.

Donderdag 3 februari

Mijn eerste leerling is te laat op school en intussen ben ik al een klas aan het opvangen. Op mijn andere school is het ook opvang, want mijn katholieke collega is in ziekteverlof. Ze is zeker twee weken thuis. Na afloop naar huis en ’s middags wat rommelen in huis.

Vrijdag 4 februari

Vandaag geef ik weer eens vier uur les. Mijn tweede leerling schrikt wel als ik hem vertel dat mijn bloeddruk veel te hoog is. ‘Dat is gevaarlijk, mevrouw’, is zijn reactie. Ik moet maar voorzichtig zijn, vind hij. Na de les weer snel naar huis.

Zaterdag 5 februari

Zondag 6 februari

Niet naar de kerk vandaag. Ik kom niet op gang en heb weer een slechte nacht gehad.

Maandag 7 februari

Ik voel me echt niet goed als ik wakker word. Ik besluit me ziek te melden. Ik doe rustig aan en probeer vooral te ontspannen. De was gaat wel gewoon door, maar dat lukt ook wel.

Dinsdag 8 februari

Ook vandaag blijf ik thuis. Ik heb veel last van hartkloppingen en ben snel emotioneel. Ik stuur een mailtje naar de huisarts die mij na de middag terugbelt. Ze schrijft me thuis tot morgen en als het donderdag nog niet gaat, moet ik een afspraak maken.

Woensdag 9 februari

Als ik ’s morgens wakker word, denk ik dat het wel gaat lukken morgen. Maar na een mailtje van school slaat mijn hart weer op hol. Da’s duidelijk: het gaat nog niet. ’s Middags doen we boodschappen en ik stuur een mailtje naar de districtssecretaris om mij definitief af te melden voor de vergaderingen: ik zit tenslotte al een paar maanden niet meer in de kerkenraad. Weer iets afgesloten.

Donderdag 10 februari

Vandaag gaat er een mailtje naar mijn ene school en een telefoontje naar mijn andere school met de mededeling dat ik nog niet kom werken. Ook bel ik naar de dokter voor een nieuwe afspraak. Dat lukt vandaag niet meer, maar morgen wel. Aan het eind van de middag bel ik een uur met mijn katholieke collega die er ook nog niet is.

Vrijdag 11 februari

De huisarts constateert dat mijn bloeddruk, dankzij de medicijnen, mooi gezakt is naar normale(re) waarden. Da’s fijn, maar uit mijn verhaal maakt ze op dat er vooral stress ligt aan de basis van die hoge bloeddruk. Om dat te counteren, besluit ze mij thuis te schrijven tot na de krokusvakantie. Even afstand nemen. Thuis stuur ik een app’je rond naar de familie dat ik voorlopig thuis zit met stressklachten. De rest van de dag doe ik rustig aan.

Zaterdag 12 februari

Vandaag doen we een dagje Brussel. We gaan naar een tentoonstelling in het Museum voor Schone Kunsten over de invloed van de trein op de kunst. Een mooie veelzijdige tentoonstelling. We fietsen naar het station en gaan met de trein naar Brussel. Daar genieten we van koffie met een grote wafel. Dan wandelen we naar het museum. Als we daar weer buiten komen, gaan we iets drinken. We maken een wandeling door de stad en gaan bijtijds op zoek naar een eethuisje. Na het eten genieten we van Bright Brussels. Om 9 uur wandelen we naar het station en pakken de trein terug naar Antwerpen. Om even na 11 uur zijn we weer thuis.

Zondag 13 februari

Vanmorgen naar de kerk. De dienst draait rond het geven van namen. Tijdens de koffie praat ik met een paar mensen over mijn ziekteverlof. Dat doet goed. Na de koffie halen we onze schoonzoon op en rijden we richting Gent voor een wedstrijd dubbel mini van dochterlief. Het is gezellig, maar de sprongen zijn niet super. Da’s jammer, maar de medailles zijn al binnen. Na de wedstrijd eten we nog iets onderweg voor we naar huis rijden. ’s Avonds hang ik voor de tv.

Maandag 14 februari

Ik doe rustig aan vandaag. Ik draai een wasje, maak een wandelingetje en ik verwerk de preek van gisteren. Verder heb ik ’s avonds een webinar aquarel. Erg leuk om te doen.

Woensdag 16 februari

Vanavond komen dochterlief, haar vriend en een gezamenlijke vriend de verjaardag van manlief vieren. Het is erg gezellig.

Donderdag 17 februari

’s Morgens ontdekken we dat gisteravond laat poesje Rosa naar buiten geglipt moet zijn. Niemand heeft iets gezien, maar ze is wel verdwenen. Dat is niet zo leuk! Desondanks gaan we ons vandaag oriënteren op een nieuwe badkamer. We hebben een afspraak gemaakt met een bedrijf in Lier. Gelukkig leidt het af en kunnen we ons wel focussen op wat de mevrouw met ons bespreekt. Daarna doen we boodschappen en rijden weer naar huis, na bij een tweede badkamerspecialist gehoord te hebben dat zij alleen op afspraak werken. Thuis eten we lekker en ’s avonds hebben we een lekker taartje bij de koffie. Tussen de afspraak en de feestelijkheden door meld ik Rosa aan als vermist.

Vrijdag 18 februari

Ik zet in een paar Facebookgroepen dat Rosa vermist is en ik maak flyers en posters. Zoonlief brengt er al een honderdtal rond.

Zaterdag 19 februari

In de loop van de namiddag gaan we naar onze schoonzoon die zijn verjaardag viert. We eten een taartje met een kopje koffie. Daarna nog een biertje. We hebben een gezellig middagje bij hem.

Zondag 20 februari

Vanmiddag maak ik een geschilderde verjaardagskaart voor mijn moeder.

Dinsdag 22 februari

Ik vertrek bijtijds naar het station: ik heb afgesproken met een neef van mij, die ik al 31 jaar niet meer in levende lijve heb gezien. We gaan een dagje de stad in en aan het eind van de namiddag gaan we dan naar ons huis. Onderweg ontdek ik dat ik voorlopig beter even niet in de buurt van één van mijn scholen kom. Ik ben maar net op tijd op het station. Ik zie hem meteen staan op het perron. We drinken koffie boven in het station en beginnen meteen druk bij te praten. Ik stel hem voor om de stad in te wandelen en wat highlights te bekijken. Hij vindt het prima. Het is erg gezellig. Tegen één uur hebben we afgesproken om met dochterlief te lunchen op de Groenplaats. Ook dat is erg leuk. Hij vindt het leuk om mijn dochter te leren kennen. Daarna wandelen we weer verder en dochterlief gaat nog wat shoppen. Tegen half vier besluiten we de bus richting Ekeren te nemen. Daar is manlief net gestopt met werken. We drinken een biertje en daarna duik ik de keuken in voor het eten. Intussen arriveert zoonlief en ook hij doet een babbel met mijn neef. Na het eten wandelen we met hem naar het station en rond acht uur heeft hij de trein terug naar Rotterdam. Het was een zeer geslaagde dag.

Vrijdag 25 februari

Vandaag pak ik de trein naar Rotterdam, want mijn moeder viert haar 84e verjaardag. Ik vertrek om half 9 en stap om kwart voor 12 bij haar binnen. Ik heb een gezellig dagje daar. ’s Avonds eten we samen zuurkool met worst. Dat hebben we allebei al jaren niet meer gegeten! Na het eten komt mijn broer met zijn gezin en rond 8 uur komt manlief aanrijden. Tegen elf uur stappen we in de auto naar huis.

Zaterdag 26 februari

Ik begin met het opknappen van een kastje. Eerst maar eens opschuren. Dat doe ik in de veranda. Dan een basislaag verf erop. Als het droog is, draagt manlief het kastje naar boven. Het staat klaar om te beschilderen.

Zondag 27 februari

Vanmorgen in de kindernevendienst heb ik 5 kinderen tussen 4 en 13 jaar. Het is een leuk clubje. ’s Middags en ’s avonds doe ik rustig aan.

Maandag 28 februari

In alle vroegte worden we wakker gemaakt door zoonlief: Rosa is terug! Ze zat ineens voor zijn raam te miauwen dat ze binnen wilde. We zijn zo blij! Ook Donna is blij dat haar zusje terug is. Ze is in orde, maar wel wat vermagerd. Verder heeft ze een dikke korst op haar buik tussen haar achterpoten. We hebben geen idee hoe ze daar aan komt. Ik bel de dierenarts of het nodig is dat ik met haar langskom, maar daar mogen we nog mee wachten. Als de wond goed geneest, is het niet noodzakelijk dat hij haar ziet. Ook op Facebook zet ik de update dat Rosa terecht is. Later op de dag tref ik de dametjes samen in de zetel. Verder schilder ik de kleurvlakjes op het kastje.